Historia

Na terenach należących obecnie do Racławic osadnictwo rozwinęło się dość wcześnie. Miejscowość była bardzo dobrze położona na skrzyżowaniu dwóch ważnych dróg łączących miasta: Głogówek (Oberglogau), Prudnik (Neustadt), Głubczyce (Leobschütz).

Znajdowały się tutaj bardzo dobrej jakości gleby, a uprawa roli nie była trudna. Ponadto w Osobłodze nie brakowało ryb, a w okolicznych lasach zwierzyny łownej.

Uważa się, że miejscowość została założona około 1252 roku,
ponieważ z tą datą został wydany przez biskupa Bruno Olomutz
dokument wspominający, że wieś Racławice znajdująca się nad
Osobłogą przeznaczona zostaje dla czterech zaplanowanych
beneficjów kościelnych. Inne dokumenty informują, że kościół
parafialny znajdował się w tej miejscowości już na pewno za czasów
panowania Władysława Opolczyka (koniec XIV wieku, początek XV
wieku).

Pierwotna świątynia mogła zostać zbudowana już w czasie
lokacji wsi przez pierwszych osadników (połowa XIII wieku).

W XVII wieku w miejscowości dominował protestantyzm. Po
100-latach katolicy odzyskali kościół. Od tego czasu notowano wzrost
kultu maryjnego. Do miejscowej świątyni przybywały tłumy
pielgrzymów docierając tutaj praktycznie z całego Śląska.

Ówczesny proboszcz z parafianami podjął wtedy odważną decyzję o rozbudowie kościoła.

Nowa świątynia została uroczyście poświęcona, ale już następnego dnia, w nocy z 2 na 3 czerwca 1758 roku zawalił się jej dach i część murów.

Od razu podjęto decyzję o odbudowie kościoła. Niestety przez wiele lat nie można było zebrać pieniędzy potrzebnych do rozpoczęcia prac.

Miejscowa ludność przez kilkadziesiąt lat korzystała z tzw. kościółka tymczasowego zbudowanego z drewna.


Po zgromadzeniu środków finansowych rozpoczęto odbudowę
kościoła. Prace trwały dwa lata. Nowa świątynia została poświęcona 8 grudnia 1789 roku.

W 1876 roku miejscowość została włączona do sieci kolejowej Śląska. Budowa kolei trwała 2 lata. Miejscowa stacja zyskała rangę węzłowej i łączyła trakty kolejowe Nysa-Kędzierzyn oraz Racławice Śląskie-Głubczyce-Racibórz. Budowa kolei na terenie Racławic Śląskich była trudnym zadaniem. Nad rzeką Osobłogą przerzucono około 90-metrowy kamienny most arkadowy. Most ten został zniszczony w 1903 roku w czasie największej w historii powodzi. Już w 1904 roku zbudowano nowy most. Była to potężna, 130-metrowa stalowa konstrukcja wsparta na dwóch filarach oddalonych od siebie o około 85 metrów. Dziś obiekt ten nazywany jest przez mieszkańców „Wiszącym Mostem„. To największy most Ziemi Prudnickiej, a być może najdłuższy w Polsce jednoprzęsłowy most kolejowy.

Na początku XX wieku znaczenie racławickiego węzła kolejowego rosło. Pojawiła się zachowana do dziś jedyna w okolicy obrotnica parowozów. Zbudowano 3-stanowiskową lokomotywownię oraz kolejowy wodociąg z wieżą ciśnień. Przez miejscową stację przejeżdżało każdego dnia około 100 pociągów. 


Przed wybuchem ll wojny światowej miejscowość zamieszkiwało około 3,3 tyś osób. Byli to przede wszystkim Niemcy. Większość z nich uciekła w marcu 1945 roku. Wtedy wieś została zdobyta przez wojska radzieckie. Ci niemieccy mieszkańcy Racławic, którzy przeżyli lub wrócili po wojennej tułaczce w czerwcu 1946 roku na zawsze opuścili miejsce swojego zamieszkania (transportem kolejowym do Niemiec).

Od maja 1945 roku do Racławic Śląskich docierały pociągi przywożące ludność polską, pochodzącą głównie z terenów Kresów Wschodnich, które przypadły po wojnie ZSRR. Jednym z transportów przywieziono łaskami słynący obraz Madonny z Dzieciątkiem. Obraz wcześniej znajdował się w kościele, w miejscowości Buszcze (obecnie Ukraina). Obraz uratowali Polacy, którzy prz0,4i napaści ze strony tzw. „banderowców”. Kościół w Buszczu został wtedy spalony. Płomienie szczęśliwie nie strawiły obrazu. Razem z dawnymi parafianami z Buszcza do Racławic Śląskich przyjechał ich proboszcz, ks. Filip Zając, który został też. pierwszym polskim proboszczem w racławickiej parafii.

Po II wojnie światowej Racławice Śląskie tworzyły własną gminę, pod którą podlegały okoliczne miejscowości. po reformie administracyjnej nasza miejscowość stała się częścią Gminy Głogówek. Obecnie Racławice Śląskie zamieszkuje około 1,3 tyś osób. To największe sołectwo powiatu prudnickiego, jedna z największych wsi województwa opolskiego.

W miejscowości działają m.in.: Ochotnicza Straż Pożarna, Klub Sportowy „Racławia”, Koło Gospodyń Wiejskich, Grupa „Odnowa Wsi”, Stowarzyszenie Miłośników Kolei, Stowarzyszenie Orkiestry Dętej. Miejscowość słynie w regionie z organizacji pikników kolejowych. Największą inwestycją ostatnich lat była budowa nowego mostu drogowego nad rzeką Osobłogą na drodze wojewódzkiej nr 417 oraz budowa dużego pięknego skrzyżowania typu rondo w centrum sołectwa.